10 Μύθοι για τους μικροογρανισμούς
10 ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΜΙΚΡΟΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
Μύθος 1
“Όλα τα προϊόντα βιοενίσχυσης είναι ίδια”
Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα. Η εμπειρία και οι πειραματικές δοκιμές έχουν δείξει ότι τα προϊόντα βιοενίσχυσης διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τις σύνθετες φόρμουλες παρασκευής τους κατά τις οποίες ενσωματώνεται ένα ευρύ φάσμα μικροοργανισμών και άλλων συστατικών διαφόρων φάσεων (υγρή, στερεή, σκόνη, γέλη). Τα ποικίλα εργαστηριακά και onsite πειράματα προβάλουν ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών αποτελεσμάτων κατά την αλληλεπίδραση των προϊόντων βιοενίσχυσης με το εκάστοτε υγρό απόβλητο καθιστώντας αντιληπτή τη διαφορετικότητα των μικροβιακών πληθυσμών και ενζυμικών παραγόντων που περιέχονται στα προϊόντα αυτά.
Μύθος 2
“Το προσθετά μικρόβια κατακλύζουν την υπάρχουσα βιομάζα”
Ως ‘βιοενίσχυση’ ορίζεται η προσθήκη ενός μικροβιακού προσθέτου για την ενίσχυση μιας βιολογικής διαδικασίας. Οι προστιθέμενοι μικροοργανισμοί αποσκοπούν στην αύξηση της ήδη υπάρχουσας βιομάζας καθιστώντας την πιο σταθερή και αυξάνοντας την ικανότητά της να μεταβολίζει ταχύτερα και αποτελεσματικότερα το υγρό απόβλητο. Δεν υπήρξε ποτέ ένα παράδειγμα ενός μικροβιακού προσθέτου που να ενισχύει μια μονο-πολιτισμική βιομάζα.
Μύθος 3
“Τα προϊόντα βιοενισχυσης είναι γενετικά σχεδιασμένα και κατασκευασμένα και αποτελούν απειλή.”
Οι μικροβιακές καλλιέργειες που αποσκοπούν στην βιοενίσχυση είναι πληθυσμοί που επιλέγονται από τη φύση και στη συνέχεια καλλιεργούνται εργαστηριακά για την αύξηση του πληθυσμού. Δεν εμπλέκεται η «γενετική μηχανική». Τα γενετικά τροποποιημένα μικρόβια απαιτούν ειδική άδεια και περιορισμό και επομένως δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ σε εμπορικά προϊόντα που εφαρμόζονται σε συστήματα μεγάλης κλίμακας.
Μύθος 4
“Αν μπορούσαν να ήταν εκεί, θα ήταν εκεί”
Αν και η συγκεκριμένη έκφραση μπορεί να ισχύει μακροπρόθεσμα, σίγουρα δεν υποστηρίζεται από τα δεδομένα βραχυπρόθεσμα. Σαφώς τα συστήματα λυμάτων εξαρτώνται από τη βιομάζα που λειτουργεί υπό ημι-ελεγχόμενες συνθήκες. Καθώς το περιβάλλον αλλάζει, η σύνθεση των ειδών της βιομάζας αλλάζει ανάλογα. Για παράδειγμα, σκεφτείτε την απώλεια νιτροποιητικών βακτηρίων υπό συνθήκες κρύου, τα οποία εξειδικεύονται στην οξείδωση της αμμωνίας. Τα βακτήρια αυτά συναντώνται μόνο σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις εντός της ενεργής ιλύος σε ιδανικές συνθήκες. Ο ρυθμός ανάπτυξής τους επιβραδύνεται αισθητά και ο πληθυσμός τους καταστρέφεται εύκολα ακόμα και με τη στιγμιαία μείωση της θερμοκρασίας, καθιστώντας τα ιδιαίτερα ευαίσθητα. Τα νιτροποιητικά βακτήρια μπορούν τελικά να επανεμφανιστούν στην ενεργή ιλύς, αλλά η διαδικασία είναι εξαιρετικά αργή λόγω του χαμηλού αριθμού τέτοιων βακτηρίων που εισέρχονται στο σύστημα από τον αέρα και από τα λύματα.
Μύθος 5
“Τα προϊόντα μικροοργανισμών είναι ακριβά στη χρήση”
Στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων όταν παρουσιάζεται πρόβλημα στη λειτουργία μονάδων βιολογικού (π.χ. κακή καθιζησιμότητα, παρουσία αμμωνίας, αφρισμός, ακανόνιστοι ρυθμοί απομάκρυνσης BOD), η επίλυση των προβλημάτων με χημικά μέσα και εξοπλισμό είναι πολύ πιο ακριβή από τη διαδικασία της βιοενίσχυσης. Δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες επιβίωσης του μικροβιακού φορτίου εντός του βιολογικού, συνθήκες οι οποίες μπορεί να διαφέρουν μεταξύ των προϊόντων, μπορεί να επιτευχθούν τα βέλτιστα αποτελέσματα ως προς τη ποιότητα του επεξεργασμένου αποβλήτου της μονάδας βιολογικού και της ποιότητας του μικροβιακού πληθυσμού εντός της ενεργής ιλύος με τρόπο οικονομικό προς το πελάτη.
Μύθος 6
“Τα προϊόντα μικροοργανισμών μπορούν να λύσουν όλα τα προβλήματα της μονάδας βιολογικού ανεξάρτητα από το σχεδιασμό και το τρόπο λειτουργιάς της μονάδας”
Τα προϊόντα μικροοργανισμών δυστυχώς δεν αποτελούν μαγικές λύσεις. Τα προϊόντα αυτά μπορεί κάποιες φορές να παράγουν αρνητικά αποτελέσματα και κάποιες άλλες να αποδίδουν αμελητέες βελτιώσεις στη λειτουργία της μονάδας του βιολογικού. Για την επιλογή των κατάλληλων προϊόντων μικροοργανισμών για το κάθε τύπο βιολογικού είναι απαραίτητη η εκτενής μελέτη από το αρμόδιο επιστημονικό τμήμα καθώς και η επίτευξη των κατάλληλων συνθηκών για την βιοενίσχυση της βιομάζας (pH, θερμοκρασία, ισορροπία θρεπτικών ουσιών κ.λπ.).
Μύθος 7
“Για μια μικρή βελτίωση της ποιότητας του επεξεργασμένου αποβλήτου της μονάδας βιολογικού δεν αξίζει το κόστος χρήσης προϊόντων μικροοργανισμών”
Αυτό σίγουρα δεν είναι αληθές. Τα εργοστάσια απορρίπτουν κατά μέσο όρο το 90% των νερών διεργασιών και παραγωγής ως υγρά απόβλητα καθιστώντας απαραίτητη τη συμμόρφωσή τους με τους τοπικούς, εθνικούς και διεθνής κανονισμούς. Σε μονάδες βιολογικού, η χημική κατεργασία των υγρών αποβλήτων αποτελεί μία ακριβή μέθοδο επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων με στόχο τη συμμόρφωσή τους. Οι τροποποιήσεις-επεκτάσεις των μονάδων βιολογικού ώστε να επιτευχθούν μικρές βελτιωτικές αλλαγές στη ποιότητα του υγρού αποβλήτου είναι ιδιαίτερα ακριβές καθώς και δεσμευτικές ως προς την αξιοποίηση του χώρου των εγκαταστάσεων. Συνεπώς η χρήση προϊόντων βιοενίσχυσης αποτελούν την οικονομικότερη λύση, από τη στιγμή που διατηρούνται οι βέλτιστες συνθήκες επιβίωσης και ανάπτυξης του μικροβιακού πληθυσμού εντός της μονάδας βιολογικού.
Μύθος 8
“Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τη χρήση προϊόντων βιοενισχυσης φαίνονται όντος λίγων ήμερων”
Η βιολογική ανάπτυξη απαιτεί χρόνο. Τα προϊόντα μικροοργανισμών δεν αποτελούν εξαίρεση. Είναι αξιοσημείωτο ότι μερικές φορές επιτυγχάνουν αποτελέσματα σε μια εβδομάδα τακτικής εφαρμογής. Ωστόσο, είναι πραγματικότητα ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία της ενεργής ιλύος που εισάγεται και ανακυκλοφορεί στη μονάδα του βιολογικού, τόσο περισσότερος είναι ο χρόνος που απαιτείται για την οριστική τεκμηρίωση των αποτελεσμάτων. Υπό κανονικές συνθήκες, απαιτούνται δύο έως τρεις διαφορετικές ηλικίες ενεργής ιλύος. Εμπειρικά έχει αποδειχθεί ότι για τα περισσότερα συστήματα απαιτείται περίοδος συλλογής δεδομένων 60 έως 90 ημερών για την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων.
Μύθος 9
“Τα προϊόντα βιοενισχυσης μπορούν να αντισταθμίσουν σοβαρούς περιορισμούς στο σχεδιασμό του συστήματος”
Παρότι η βιοενίσχυση μπορεί μερικές φορές να αντισταθμίσει μικρές ανεπάρκειες στη λειτουργία της μονάδας βιολογικού, δεν αποτελεί υποκατάστατο του σωστού σχεδιασμού της χωρητικότητας και της λειτουργίας των εγκαταστάσεων. Ορισμένα συστήματα είναι υπερφορτωμένα ή περιορίζονται με άλλο τρόπο από το σχεδιασμό ή τις κακές συνθήκες λειτουργίας με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η διαδικασία της βιοενίσχυσης.
“Τα προϊόντα βιοενισχυσης αποτελούν σοβαρή απειλή για την υγεία”
Τα βακτηριακά είδη που επιλέγονται ως προϊόντα βιοενίσχυσης εξετάζονται προσεκτικά ώστε να αποφευχθεί η παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών, οι οποίοι θα καθιστούσαν επικίνδυνο το προϊόν βιοενίσχυσης. Τα υποστρώματα στα οποία αναπτύσσονται τα βακτήρια δεν είναι επικίνδυνα. Δεν υπάρχει απειλή κατά τη χρήση τους, εφόσον τηρούνται τα κατάλληλα πρωτόκολλα χειρισμού.
Τα περισσότερα εμπορικά προϊόντα περιέχουν μόνο μικρόβια κατηγορίας βιοασφάλειας Ι (αυτά που δεν είναι γνωστό ότι προκαλούν ασθένειες σε ανθρώπους, ζώα ή φυτά). Οι χρήστες θα πρέπει να λαμβάνουν τις ίδιες προφυλάξεις κατά το χειρισμό προϊόντων βιοενίσχυσης με αυτές που χρησιμοποιούν κατά το χειρισμό της ενεργής ιλύος ή του χώματος ή οποιοδήποτε άλλο μέσο που περιέχει μεγάλο αριθμό μικροβίων. Είναι σαφές ότι οποιοσδήποτε με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα θα πρέπει να αποφεύγει την επαφή με οποιοδήποτε από αυτά τα προϊόντα.